مد و لباس

من هرگز کسی نبوده ام که بیش از حد در این ایده که لباس باید عملی باشد ، انبار کنم. با مرور عکس های ماه های نخست سعادتمندانه ساده سال 2020 ، لباس های من کاملاً واضح است: بالا سوتین مروارید مصنوعی و ژاکت موتور سیکلت هولوگرافیک که من در جشن تولد یک دوست پوشیدم وجود دارد. کفش های خزنده با چاپ پلنگ که مرا در طی 30000 قدم در توکیو حمل می کرد. بلیزر فروشگاه لوازم خانگی صورتی و خیره کننده ای که یک شب در ماردی گراس پوشیدم و دوست دارم فکر کنم باعث افتخار دالی پرتون شد.

یک سال بعد ، من به سختی می توانم آن شخص را با من آشتی دهم که هر روز صبح از خواب بیدار می شود و تصمیم می گیرد بین دو جفت شلوار عرق و شلوار استرچ هایی که شب قبل برای خوابیدن پوشیدم. آنچه که در بهار گذشته به عنوان پوشش نقره ای کوچک انزوا احساس می شد - شکسته شدن خواسته های اجتماعی برای حضور در معرض دید ، فرصتی برای رشد مجدد مژه ها و رویش پوست پس از سالها استفاده از مواد افزودنی و آرایش - اکنون احساس می کند روش دیگری که همه گیری در حال از بین بردن فردی است که من به آن علاقه دارم فکر کردم من هستم

اینطور نیست که من چیزی در برابر شلوار عرق داشته باشم. من گرینچ نیستم که از راحتی متنفر باشم. من فقط وقتی آنها دلیل بیشتری برای پوشیدن لباس دیگری داشتم ، آنها را خیلی بیشتر دوست داشتم. بدون مهمانی های شام ، کنسرت ، عروسی ، کنفرانس ، اوقات خوشی ، سفرهای کاری ، قرارهای قهوه ، تعطیلات یا فعالیت های اجتماعی بی شمار دیگر ، موارد زیادی برای لباس پوشیدن باقی نمی ماند.

من درک می کنم که ، برای برخی از افراد ، نگرانی در مورد اینکه چه چیزی بپوشند یا اینکه این چیز با آن همراه است ، آزاد است. برای دریایی از دیگران ، از جمله من ، بی ثبات کننده بوده است: با نگاهی به کمد من ، بسیاری از قطعاتی که یک بار با دقت انتخاب کردم اکنون احساس می کنند متعلق به زندگی دیگری هستند.

مد ، با همه نقص هایش ، می تواند شاد و خلاق باشد. این می تواند به ما احساس کند که عضوی از یک جامعه هستیم. من تعجب می کنم ، گاهی اوقات ، اگر همان لذت ، خلاقیت و اجتماع هنوز در طرف دیگر وجود داشته باشد. و گرچه این زمان انزوا می تواند فرصتی نادر برای همه ما باشد تا بفهمیم کی هستیم وقتی که واقعاً برای خودمان لباس می پوشیم ، اما برای من لباس پوشیدن اصلاً بیهوده است وقتی جایی برای رفتن و کسی نیست.

به هر حال ، سبک در خلا exist وجود ندارد. کارولین مایر ، روانشناس رفتاری و نویسنده کتاب روانشناسی مد می گوید: لباس ها نوعی ابراز وجود هستند ، اما در عین حال در هویت ما نیز نقش اساسی دارند ، زیرا نحوه دید دیگران را شکل می دهند. مغز ما به گونه ای طراحی شده است که براساس قضاوت در ثانیه تقسیم می شود. خوب یا بد ، او می گوید ، خود خارجی ما - از جمله لباس هایی که می پوشیم - "دروازه بان دوست داشتن یا دوست نداشتن ، خواستار یا ناخواسته بودن" است.

مایر می گوید: "ما خودمان بواسطه آنچه می خواهیم طراحی کنیم احساس هویت می کنیم و همچنین با بازخورد دیگران هویت ما تقویت می شود."

این ممکن است به شما کمک کند که توضیح دهد چرا ، اگرچه مد ممکن است در لیست همه افراد از دست رفته در طی همه گیری نباشد ، اما برای برخی از آنها ضربه مهمی به نظر می رسد.

در شبکه های اجتماعی ، افراد مشهور و کاربران روزمره ابراز تأسف می کنند که چگونه همه گیری ها سبک آنها را تلف کرده است.

"من هدف 90٪ از لباسهایم را فراموش کرده ام. فقط مثل 3 پیراهن حتی بیشتر معنی پیدا می کند. "جیس مک اینتوش مجری رادیو در توییت خود نوشت.

یکی از پیروان پاسخ داد: "قبلاً یک بدیهی سازمانی وجود داشت که اگر 6 ماه دیگر تکه ای لباس نپوشیده اید ، وقت آن است که خلاص شوید." "به غیر از مواردی که در حال حاضر به معنای واقعی کلمه هر لباس در کمد من ، تمام لوازم جانبی من و بیشتر کفش های من را توصیف می کند."

برای اشلی نیکول اسمیت کمدین ، ​​بحران سبک در اکتبر رخ داد. "آیا تنها من هستم؟ بعد از شش ماه کار در خانه ، دیگر نمی دانم سبک شخصی من چیست؟ چطور دوست دارم لباس بپوشم؟ او دوست داشتم ... راحت .... این چیزی است که من دارم. "

و در یک میم که در ماه دسامبر ویروسی شد - لورنا پیجز ، کمدین "عاشق آن است ، نمی تواند آن را بپوشد" - صوفیا ورگارا ، شای میچل ، یک تازی معروف در اینترنت ، و هزاران نفر دیگر از کاربران اینستاگرام و تیک توک از یک سال ظاهر ناپوشیده خود ابراز تاسف کردند .

برای پوشیدن لباس مهمانی یا کفش پاشنه بلند - یا حتی "شلوار سخت" ، این لباس ها در انبارها جمع شده اند ، مارک ها و خرده فروشان با این سوال روبرو هستند که با این مقدار موجودی اضافی چه باید کرد؟ بنابراین بسیاری از مردم در خانه مشغول ارزیابی مجدد کمد لباس خود هستند و به دنبال کسب درآمد از بسیاری از قطعاتی هستند که دیگر نمی پوشند و سایت های فروش مجدد سیل عرضه را مشاهده کرده اند. بدون گفتن اینکه آیا تقاضای کافی برای پاسخگویی به آن وجود دارد

کمپانی های معروف مد    RALPH LAUREN ، BURBERRY ، HERMES

کلودیا استیونز ، آرایشگر در تورنتو ، کانادا ، می گوید که او همیشه قبل از همه گیری یک خریدار کاملاً عمدی بود. او می توانست بدون خرید چیز جدیدی تمام فصول را پشت سر بگذارد ، زیرا قطعات موجود در کمد لباس او کلاسیک بودند و از او احساس می کردند. هر چند بعد از تعطیل شدن سالن ها و قفل شدن شهر ، این رابطه تغییر شکل داد. ناگهان هیچ کاری که او امتحان کرد درست احساس نشد. در ابتدا ، او آن را برای افزایش وزن همه گیر گچ زد - شاید ، او فکر کرد ، فقط این بود که لباس های او به معنای واقعی کلمه مناسب نبودند - اما پس از آن او احساس مشابهی را حتی با قطعات کاملاً ریخته مشاهده کرد.

برای خرید هودی زنانه  و سویشرت زنانه با ما در تماس باشید